هم اینکه شما یک تریدر در بازارهای مالی باشید یا قصد دارید وب‌سایتی راه‌اندازی کنید، نیاز به یک پلتفرم میزبانی وب دارید. این پلتفرم‌ها عمدتاً به دو دسته تقسیم می‌شوند: هاست اشتراکی و سرور مجازی. اما چه تفاوت‌های اساسی بین این دو وجود دارد؟ در این مقاله، می‌خواهیم به بررسی ۳ تفاوت اصلی سرور مجازی و هاست اشتراکی بپردازیم. همراه ما باشید تا این تفاوت‌ها را شناسایی کرده و انتخاب بهتری داشته باشید.

هاست اشتراکی چیست؟

هاست اشتراکی یک نوع میزبانی وب است که در آن چند وب‌سایت روی یک سرور فیزیکی مستقر می‌شوند. منابع این سرور، مانند پردازنده، حافظه رم و فضای ذخیره‌سازی بین وب‌سایت‌های مختلفی که روی آن نصب شده‌اند تقسیم می‌شود. به همین دلیل، هزینه‌های میزبانی وب در یک هاست اشتراکی نسبتاً کمتر از روش‌های دیگر میزبانی است.

فرض کنید هاست اشتراکی مانند یک ساختمان بزرگ آپارتمانی است که در آن چندین واحد وجود دارد. هر واحد از این آپارتمان متعلق به یک نفر یا یک خانواده است. تمام این واحدها از امکانات عمومی ساختمان، مانند آب، برق، گاز و آسانسور استفاده می‌کنند. در این مثال، ساختمان آپارتمانی سرور فیزیکی را نمایان می‌کند و هر واحد آپارتمانی نمایانگر یک وب‌سایت مستقر روی هاست اشتراکی است. امکانات عمومی نیز منابع سرور همچون حافظه رم و پردازنده را نمایان می‌کنند که توسط تمام وب‌سایت‌ها مشترکاً استفاده می‌شوند.

مزایا و معایب:

مزیت اصلی هاست اشتراکی هزینه کم آن است. اما از طرفی، چون منابع سرور بین چند وب‌سایت تقسیم می‌شوند، در صورتی که یک وب‌سایت منابع زیادی استفاده کند، ممکن است بر عملکرد سایر وب‌سایت‌ها تأثیر بگذارد.

سرور مجازی چیست؟

سرور مجازی (VPS یا Virtual Private Server) یک نوع میزبانی وب است که در آن یک سرور فیزیکی به چند قسمت مجازی تقسیم می‌شود، و هر قسمت مجازی می‌تواند به عنوان یک سرور مستقل عمل کند. هر سرور مجازی دارای منابع مخصوص به خود مانند CPU، RAM و فضای ذخیره‌سازی است. با این حال، همه‌ی این سرورهای مجازی در یک سرور فیزیکی واقع شده‌اند.

فرض کنید سرور مجازی مانند یک مجتمع تجاری است که در آن چندین فروشگاه جداگانه وجود دارد. هر فروشگاه دارای فضای خود و منابع خاص خود است و به سایر فروشگاه‌ها تأثیری ندارد. در این مثال، مجتمع تجاری نمایانگر سرور فیزیکی است و هر فروشگاه نمایانگر یک سرور مجازی است.

مزایا و معایب:

مزیت‌های اصلی استفاده از سرور مجازی عبارتند از:
1. دسترسی روت (Root Access) و امکان مدیریت کامل سرور.
2. از جمله منابع اختصاصی و تضمین شده برای هر وب‌سایت یا نرم‌افزار.
3. قابلیت نصب و پیکربندی نرم‌افزار‌ها بر حسب نیازهای خاص.

اما از طرف دیگر، سرور مجازی معمولاً گران‌تر از هاست اشتراکی است و برای مدیریت آن به مهارت‌های فنی بیشتری نیاز دارد.

بیشتر بخوانید: قابلیت کیل سوییچ در سرور مجازی

۳ تفاوت اصلی بین هاست اشتراکی و سرور مجازی:

1. تخصیص منابع:

– هاست اشتراکی: در این نوع میزبانی، منابع یک سرور فیزیکی (مانند CPU، RAM، و فضای ذخیره‌سازی) بین تمامی وب‌سایت‌های مستقر بر روی آن تقسیم می‌شود. این موضوع می‌تواند باعث شود که در صورت استفاده زیاد یک وب‌سایت از منابع، سرعت و کارایی سایر وب‌سایت‌ها کاهش یابد.
* **مثال:** فرض کنید هاست اشتراکی مانند یک خانه است که در آن چندین خانواده زندگی می‌کنند و تمام امکانات خانه (مانند آب، برق، گاز) بین این خانواده‌ها تقسیم می‌شود. اگر یک خانواده مصرف بیشتری داشته باشد، دیگران ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند.

– سرور مجازی (VPS): هر سرور مجازی منابع مخصوص به خود را دارد و از منابع فیزیکی سرور اصلی استفاده می‌کند، اما به صورت اختصاصی و تضمین شده. به همین دلیل، کارایی یک وب‌سایت در VPS تحت تأثیر وب‌سایت‌های دیگر قرار نمی‌گیرد.
فرض کنید سرور مجازی مانند یک مجتمع واحدهای مستقل است. هر واحد دارای امکانات خاص خود (آب، برق، گاز) است و اگر یک واحد مصرف بیشتری داشته باشد، دیگران تحت تأثیر قرار نمی‌گیرند.

2. کنترل و دسترسی:

– هاست اشتراکی: در این نوع میزبانی، دسترسی کاربران به سرور محدود است و اغلب امکان تغییرات پیچیده یا نصب نرم‌افزار‌های خاص وجود ندارد.
فرض کنید هاست اشتراکی مانند یک کتابخانه عمومی است که شما فقط می‌توانید کتاب‌های موجود را مطالعه کنید و امکان افزودن کتاب‌های جدید یا تغییر در آن‌ها وجود ندارد.

– سرور مجازی (VPS): در VPS، کاربر اغلب دسترسی روت به سرور دارد، که این امکان را می‌دهد تا نرم‌افزار‌های خاص را نصب کند یا تغییرات پیچیده در پیکربندی سرور ایجاد کند.
فرض کنید سرور مجازی مانند کتابخانه‌ی خصوصی شما است که می‌توانید به دلخواه کتاب اضافه یا حذف کنید و تغییرات را اعمال کنید.

3. هزینه و قیمت:

– هاست اشتراکی: معمولاً به دلیل تقسیم منابع بین چند وب‌سایت، هزینه‌های کمتری نسبت به سرورهای مجازی دارد. این گزینه برای وب‌سایت‌های کوچک یا آن‌هایی که تازه شروع کرده‌اند مناسب است.
مثال: فرض کنید هاست اشتراکی مانند یک خدمت حمل و نقل عمومی است که هزینه‌ی کمی دارد اما شما باید آن را با دیگران به اشتراک بگذارید.

– سرور مجازی (VPS) همچنان که منابع تضمین شده و امکانات بیشتری دارد، هزینه‌ی بیشتری نسبت به هاست اشتراکی دارد. برای وب‌سایت‌هایی که به منابع بیشتری نیاز دارند یا می‌خواهند کنترل بیشتری بر سرور داشته باشند مناسب است.
فرض کنید سرور مجازی مانند یک خودروی اجاره‌ای با راننده‌ی خصوصی است که هزینه‌ی بیشتری دارد اما شما از امکانات و منابع بیشتری برخوردارید و کنترل کاملی روی مسیر دارید.

۴.امنیت در هاست اشتراکی و سرور مجازی

هاست اشتراکی:  در هاست اشتراکی، چون تعداد زیادی وب‌سایت روی یک سرور قرار دارد، ریسک حملات به یکی از این وب‌سایت‌ها می‌تواند بر امنیت کلی سرور تأثیر بگذارد. اگر یک وب‌سایت به دلیل نقص‌های امنیتی مورد حمله قرار گیرد، احتمال دارد سایر وب‌سایت‌ها نیز تحت تأثیر قرار بگیرند.
فرض کنید هاست اشتراکی مانند یک ساختمان مسکونی با چندین واحد است. اگر یک واحد در ساختمان به دزدی مورد حمله قرار گیرد، احتمال دارد دزدها به سایر واحدها نیز دسترسی پیدا کنند.

سرور مجازی : در سرورهای مجازی، هر کاربر به یک فضای مجزا و جداگانه دسترسی دارد. حتی اگر یک VPS به دلیل مشکلات امنیتی مورد حمله قرار گیرد، سایر سرورهای مجازی روی همان سرور فیزیکی معمولاً تحت تأثیر قرار نمی‌گیرند. به علاوه، با دسترسی روت که در VPS وجود دارد، کاربر می‌تواند تنظیمات امنیتی خاص خود را اعمال کند.
فرض کنید سرور مجازی مانند یک مجتمع با چندین ویلا است. هر ویلا دیوارهایی مستقل دارد و درب‌های محکمی بهره‌برداری می‌کند. حتی اگر یک ویلا مورد سرقت قرار گیرد، سایر ویلاها تحت تأثیر نخواهند بود.

از نظر امنیت، سرور مجازی به‌طور کلی امنیت بیشتری نسبت به هاست اشتراکی دارد. اما لازم به ذکر است که در هر دو موارد، میزان امنیت به تنظیمات و مدیریت صحیح وب‌سایت و سرور بستگی دارد.

سخن پایانی

سرور مجازی و هاست اشتراکی دو گزینه پرکاربرد در زمینه‌ی میزبانی وب‌سایت‌ها هستند. در هاست اشتراکی، چندین وب‌سایت روی یک سرور قرار دارند و منابع آن را میان خود تقسیم می‌کنند، در حالی که در سرور مجازی هر وب‌سایت بخش مجزایی از منابع را برای خود اختصاص می‌دهد. این در حالی است که سرور مجازی امکانات بیشتری از جمله دسترسی به سطح روت و تنظیمات امنیتی خاص را به کاربران خود می‌دهد. با وجود این، انتخاب بین این دو بستگی به نیازها، توان مالی و دانش فنی کاربر دارد.