در هنگام تصمیم به ارسال یک محموله، شما باید آدرس گیرنده یا کد پستی مقصد را در اختیار داشته باشید تا بتوانید محموله را به مقصد ارسال نمایید. در دنیای دیجیتال، نشانی IP نیز دقیقاً همین نقش را ایفا می‌کند. آدرس آی‌پی (IP)، که مخفف عبارت Internet Protocol Address می‌شود، تشکیل شده از اعداد است و به هر دستگاه متصل به شبکه اینترنت اختصاص داده می‌شود. این نشانی همانند کد پستی گیرنده عمل می‌کند و برای منتقل‌کردن داده‌ها و اطلاعات در دنیای دیجیتال به کار می‌رود. در ادامه به معرفی دو آی پی اصلی و مقایسه آی پی ثابت و آی پی پویا می پردازیم.

آدرس IP داینامیک یا پویا(Dynamic IP)

آدرس آی پی پویا یا داینامیک به آدرسی اطلاق می‌شود که هر بار که به شبکه متصل می‌شوید، تغییر می‌کند. این نوع آدرس توسط سرور DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) تخصیص داده می‌شود. وقتی دستگاه شما به شبکه متصل می‌شود، درخواستی به سرور DHCP ارسال می‌شود تا یک آدرس IP به دستگاه شما اختصاص داده شود. در نتیجه، هربار که به شبکه وصل می‌شوید، ممکن است آدرس IP شما تغییر کند.

مزایا:

• بهره‌برداری از منابع بهینه: با استفاده از آدرس‌های IP داینامیک، منابع شبکه بهینه‌تر مدیریت می‌شوند زیرا آدرس‌ها به طور پویا و به تعداد دستگاه‌های متصل تخصیص داده می‌شوند.
• جلوگیری از تداخل‌ها: سرور DHCP قادر به تشخیص و جلوگیری از تداخل آدرس‌ها است، بنابراین احتمال تداخل در آدرس‌های IP کاهش می‌یابد.

معایب:

• پیچیدگی در دسترسی: زمانیکه آدرس IP داینامیک دارید، هربار که به شبکه متصل می‌شوید، آدرس شما تغییر می‌کند. این ممکن است برای دسترسی به سرویس‌ها یا دستگاه‌ها به مشکلاتی برخورد کنید.
• سرویس‌های محدود‌شده: برخی سرویس‌ها و برنامه‌ها نیازمند دسترسی به آدرس IP ثابت هستند، که این موضوع ممکن است در صورت استفاده از آدرس IP داینامیک باعث مشکلاتی شود.

آدرس IP استاتیک یا ثابت (Static IP)

آدرس آی پی ثابت یا استاتیک به آدرسی اطلاق می‌شود که همیشه بر روی دستگاه یا سرویس خاص باقی می‌ماند و تغییر نمی‌کند. این آدرس‌ها به صورت دستی تنظیم و پیکربندی می‌شوند و در تنظیمات دستگاه ثبت می‌شوند.

بیشتر بخوانید: ip ثابت چیست؟

مزایا:

• دسترسی ثابت: با آدرس آی پی استاتیک، دستگاه‌ها یا سرویس‌ها همیشه با یک آدرس ثابت در شبکه قابل دسترسی هستند.
• مناسب برای سرویس‌های خاص: برای سرویس‌ها یا دستگاه‌هایی که نیازمند دسترسی ثابت به آنهاست، آدرس IP استاتیک مناسب‌تر است. مثلا برای ترید کردن و سایت های فریبنسینگ، همچنین سرویس های کاهش پینگ گیم باید از آی پی ثابت استفاده کنید.

معایب:

• مدیریت پیچیده: مدیریت و تنظیمات دستی آدرس‌های IP استاتیک ممکن است پیچیده باشد، به ویژه در شبکه‌های بزرگ.
• هدررفت منابع: چون آدرس‌های IP استاتیک به صورت ثابت به دستگاه‌ها تخصیص داده می‌شوند، منابع شبکه ممکن است به طور ناکافی بهره‌برداری شوند.

نتیجه‌گیری

انتخاب بین آدرس IP داینامیک و استاتیک بستگی به نیاز‌ها و متناسب بودن با کاربردهای شما دارد. اگر به دسترسی ثابت و پایدار به دستگاه‌ها یا سرویس‌های خود نیاز دارید، آدرس IP استاتیک مناسب تر است. اگر از یک شبکه پویا استفاده می‌کنید و تعداد دستگاه‌ها متغیر است، آدرس IP داینامیک مناسب‌تر خواهد بود.